🔹- خانم “الف” به بانک می‌رود. نوبت می‌گیرد. 

شماره‌اش ۱۳۵ است. 

همان‌جا دوستش را می‌بیند که سه ساعت زود تر از او آمده و دو شماره در دستش دارد. یکی ۲۴ و یکی ۲۵. 
شماره ۲۵ را از او می‌گیرد و کارش را زودتر از ۱۱۰ نفر دیگر انجام می‌دهد و خوشحال بانک را ترک می‌کند.
🔸- آقای “ب” راننده تاکسی است. 

هر روز دقایقی را فریاد می‌زند تا مسافرانش تکمیل شده و حرکت کند.

 امروز باران شدیدی می‌آمد. 

آقای “ب” کسی را سوار نمی‌کرد و می‌گفت که فقط دربست می‌رود.
🔹- خانم “پ” پنجره را باز می‌کند و زیرسفره‌ای را داخل کوچه می‌تکاند.
🔸- آقای “ت” در اتوبان می‌بیند که همه‌ی ماشین‌ها در ترافیک سنگینی هستند. وارد شانه‌ی خاکی می‌شود و از چند صد نفر جلو می‌زند و بعد به داخل صف ماشین‌ها می‌آید.
🔹- خانم “ث” فروشنده است. 

کیفی می‌فروشد با قیمت ۲۰ هزار تومان.

 توریستی از همه جا بی‌خبر می‌آید که کیف را بخرد. قیمت را می پرسد. در جواب می‌شنود: ۶۰ هزار تومان.
🔸- آقای “ج” کارمند است. در ساعتی که اوج کار است و مراجعین صف کشیده‌اند، در اتاقش را بسته، چایی می‌ریزد و می‌نشیند کنار همکارش برای گپ زدن.
👈 این مثال ها را تا آخرین حرف الفبا هم می‌شود ادامه داد. 
❇️یک لحظه با خودتان رو راست باشید و بپذیرید؛

بیشتر ما به اندازه “توان‌مان” متجاوزیم و دیکتاتور و ضایع کننده‌ی حق دیگران.
✨حالا شما بیا و این مردمی که تجاوز به حق دیگری را هر روز و هر روز تمرین می‌کنند بگذار به عنوان مسئول یک کشور. اختلاس، دزدی و سواستفاده، طبیعی ترین نتیجه‌ی ممکن خواهد بود. 
👌اصلاحات را از خودمان شروع کنیم…