مهمترین مطلب ، اخلاص است. اگر ما برای خدا باشیم خداهم برای ما می شود .از احادیث قدسی است که خداوند فرمودند : مَن کانَ للهِ کانَ اللهُ لَهُ . حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و اله وسلم) فرمودند: یابنَ مَسعُود اِذا عملت عملا فاعلملهُ للهِ خالصاً لانَّهُ لا یَقبلُ مِن عبادهِ الاعمالَ اِلّا ما کان لَهُ خالصاً 

ای پسر مسعود : هرگاه عملی را انجام دادی آن را خالص و برای خدا انجام بده ، زیرا خداوند متعال فقط اعمال خالص را که برای او انجام گرفته است از بندگان می پذیرد ، لذا شما در کارهایتان دقت کنید که آیا اخلاص دارید یا نه ، آیا اگر فلان چیز یا فلان کس هم نبود ، باز این کار را انجام می دادید؟ 

به خودت بگو این کار را انجام نمی دهم ، آن وقت ببین چه چیزی تو را تحریک می کند که آن را انجام دهی ، آیا علتی خدائی دارد یا غیر خدائی ، خلاصه باید خیلی دقت کرد .

حاج میرزا جواد آقا ملکی تبریزی (رحمةالله) استاد حضرت امام خمینی است ، روزی به مجلسی جهت روضه می رفتند در بین راه با خود گفتند اینه همه مجلس روضه وجود دارد چرا به جاهای دیگر نمی‌روی؟ آن قدر ایستادند و فکر کردند تا علت رفتن را پیدا کردند ، و متوجه شدن این مجلس برای او صددرصد خدائی نیست لذا برگشتند . 

پس تا عمل خالص نباشد بدرد انسان نمی‌خورد و او را به جایی نمی رساند .